توضیحات
سه سال بعد از اولین عرضه سانتافه نسل دوم در ایران، نوبت به نسخه فیس‌لیفت آن رسید که ابتدا در مدل 2010 به بازار کشورمان آمد و عمدتا در چراغ‌های جلو و عقب، جلوپنجره، مه‌شکن و رینگ‌ها تغییر کرده بود. پیش‌بینی سختی نیست اگر بگوییم ویرایش دستکاری‌شده این شاسی‌بلند نیز با اقبالی خیره‌کننده روبه‌رو شد چراکه هیوندای، پروژه فیس‌لیفت سال 2010 این خودرو را به مهندسان آلمانی سپرده بود. اتاق CM نیوفیس، در نسخه‌های فول شرکتی اسان موتور، همان تجهیزات استاندارد مهمی که قبل از فیس‌لیفتش را داشت، در بعد از فیس‌لیفت نیز همچنان حفظ کرده بود. این تجهیزات استاندارد عبارتند از: شش ایربگ (جلو+جانبی جلو+پرده‌ای)، صندلی برقی جلو، دو گرمکن (جلو)، تهویه دوگانه جلو (معروف به کولر دوال)، تهویه مجزا در ردیف دوم (معروف به کولر عقب)، آینه تاشو برقی با راهنما، کروز کنترل، سانروف، ترمز پارک پدالی، هفت صندلی و کنترل پایداری (ESP). اما اتفاقات دیگری نیز در سانتافه CM نیوفیس رخ داده بود. اولین نکته آن، حجیم‌تر شدن پیشرانه و ارتقای جعبه‌دنده‌اش بود؛ سانتافه‌های CM تا قبل از فیس‌لیفت، موتور 2700 با گیربکس 4 دنده داشتند. اما بعد از فیس‌لیفت، به موتور 3500 با گیربکس 6 دنده مجهز شدند که خودرو را سرزنده‌تر از قبل می‌کرد. دومین نکته نیز مربوط به تجهیزات جدیدش می‌شد؛ ویژگی‌هایی مانند چراغ زنون جلو به همراه چراغ شور، کنترل سرعت در سرازیری (معروف به شیب‌سنج) و دوربین عقب با نمایشگر در آینه، از جمله امکاناتی بودند که در سانتافه‌های شرکتی قبل از 2010، وجود نداشت. همچنین آپشن «کیلس استارتر» نیز که در سانتافه‌های قبل از این فیس‌لیفت به ندرت پیدا می‌شد، حالا در سانتافه‌های آسان موتور بصورت استاندارد، در اختیار مشتریان قرار می‌گرفت. مثل همیشه، اتاق CM نیوفیس، در مدل‌های وارداتی (غیرشرکتی) نیز به وفور در کشورمان وجود دارد؛ مدل‌هایی که در نسخه فول‌شان، آپشن‌هایی مانند «مانیتور بزرگ»، «سردکن صندلی جلو» و حتی «گرمکن فرمان» را هم در اختیارتان قرار می‌دهند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.